coeo

coeo
cŏ-ĕo, īvi or ii (e. g. coierunt, Caes. B. G. 6, 22:

coiere,

Lucr. 6, 452; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. M. 4, 83 al.:

cŏĭisse,

Verg. A. 12, 709:

coisse,

Prop. 3 (4), 15, 8; Ov. F. 6, 94; Quint. 5, 9, 5; 5, 11, 35;

pedants preferred conire to coire,

Quint. 1, 6, 17; cf. id. 1, 5, 69, and Lachm. ad Lucr. p. 137), ĭtum, īre, v. a. and n.
I.
To go or come together, to meet, assemble, collect together (so mostly poet. or in post-Aug. prose); constr. absol., with ad aliquem, ad or in locum, more rar. in loco:

matronae ad Veturiam Volumniamque frequentes coëunt,

Liv. 2, 40, 1:

in porticum,

Plin. Ep. 1, 5, 9:

ad solitum locum,

Ov. M. 4, 83:

ad aliquem,

Curt. 7, 2, 21: Pharsaliam, * Cat. 64, 37:

quo (sc. in sedilia theatri) populus coibat,

Hor. A. P. 207:

in regiam,

Curt. 6, 8, 17:

in quem (locum) coibatur,

Tac. A. 4, 69:

apud aram ejus dei in cujus templo coiretur,

Suet. Aug. 35:

cum rege in insulā,

Vell. 2, 101, 1:

in foro,

Just. 5, 7, 6:

milia crabronum coeunt,

Ov. F. 3, 753; id. H. 7, 123 Loers.:

coivere amicis animis,

Curt. 8, 12, 9; 10, 3, 6:

agmina coibant,

id. 10, 9, 15; Tac. A. 16, 5; id. H. 1, 27; 2, 52.—
b.
Poet.:

vix memini nobis verba coisse decem,

i. e. have passed between us, Prop. 3 (4), 15, 8.—
B.
Specif., to go or come together in a hostile manner, to encounter:

inter se coiisse viros et cernere ferro,

Verg. A. 12, 709; cf. id. G. 4, 73; Ov. M. 3, 236; Luc. 2, 225; Manil. 4, 83; Val. Fl. 5, 635; Stat. Th. 16, 408.—
II.
Pregn., to form a whole by coming together, to be united into a whole, to unite, combine (the usu. class. signif.); constr. absol., with cum, or dat.
A.
Lit.
1.
Of living beings:

neque se conglobandi coëundique in unum datur spatium,

Liv. 6, 3, 6; so Verg. A. 9, 801; 10, 410:

ut vaga illa multitudo coiret in populos,

Quint. 2, 16, 9:

qui una coierunt,

Caes. B. G. 6, 22:

reliqui (milites) coëunt inter se,

assemble, id. B. C. 1, 75; so Liv. 7, 37, 15:

in formam justi exercitūs,

Vell. 2, 61, 2:

ut coëat par Jungaturque pari,

Hor. Ep. 1, 5, 25.—
b.
Of the coition of the sexes (both of men and animals), to copulate, Lucr. 4, 1055; cf. Ov. M. 11, 744:

cum alienā uxore,

Quint. 7, 3, 10:

coisse eam cum viro,

id. 5, 9, 5:

dominum cum ancillā,

id. 5, 11, 35:

cum hospitibus stupro,

Curt. 5, 1, 37 al.:

privigno,

Ov. H. 4, 129:

simul binis,

Sen. Cons. ad Marc. 17, 5:

sic et aves coëunt,

Ov. M. 9, 733; 10, 324; id. A. A. 2, 615; Col. 6, 27, 3 sq.; Ov. F. 3, 193 al.; cf., of marriage, [p. 359]
B.
b.. infra.—
2.
Transf., of things: membra. Ov. M. 4, 377; cf. Quint. 11, 3, 96: ignes coire globum quasi in unum, roll together, as into a ball, etc., Lucr. 5, 665; cf. id. 2, 563:

sanguenque creari Sanguinis inter se multis coëuntibu' guttis,

out of many little drops running together, id. 1, 838; cf.:

ut coëat lac,

to curdle, Varr. R. R. 2, 11, 4; Col. 12, 20, 4:

bitumen spissatur et in densitatem coit,

thickens, Plin. 35, 15, 51, § 178; cf.:

gelidus coit formidine sanguis,

Verg. A. 3, 30:

semina,

Lucr. 3, 395; cf. id. 1, 770; 5, 190; 5, 425:

tum digiti coëunt,

Ov. M. 2, 670; Quint. 11, 3, 21:

ut cornua tota coirent Efficerentque orbem,

Ov. M. 7, 179; cf. Verg. A. 11, 860:

palpebrae dormientis non coëunt,

do not close, Cels. 2, 8:

labris coëuntibus,

Quint. 8, 3, 45 et saep.:

perfectum quiddam fieri, cum omnia coierunt, necesse est,

id. 11, 3, 9; 9, 1, 9; 2, 19, 2; cf. id. 1, 5, 67:

quae littera cum quāque optime coëat,

id. 9, 4, 91:

ut placidis coëant immitia,

Hor. A. P. 12.—Of wounds, to close:

arteria incisa neque coit neque sanescit,

Cels. 2, 10; cf.:

potest os coire et vulnus sanescere,

id. 8, 10; so Plin. 11, 39, 93, § 227; Prop. 3 (4), 24, 18; Ov. Tr. 4, 4, 41; 5, 2, 9; and poet.:

an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?

Hor. Ep. 1, 3, 32; Petr. 113, 8.—
B.
Trop., to unite for some object, in feeling, will, conclusions, etc., to join together, assimilate, combine, agree, ally one ' s self:

Caesar cum eo coire per Arrium cogitat,

Cic. Att. 1, 17, 11:

cum hoc tu coire ausus es, ut... addiceres, etc.,

id. Red. in Sen. 7, 16; id. Dom. 18, 47:

principes, quitum unā coierunt, quantum visum est agri adtribuunt,

Caes. B. G. 6, 22: heri aliquot adulescentuli coimus in Piraeo (Piraeum ap. Cic. Att. 7, 3, 10), Ter. Eun. 3, 4, 1 (consensimus ac pepigimus, Don.):

duodecim adulescentuli coierunt ex his, qui exsilio erant multati, etc.,

conspired together, Nep. Pelop. 2, 3; cf.:

sed neque cum quoquam de eā re collocuturum neque coiturum: sic, ille consensionis globus hujus unius dissensione disjectus est,

id. Att. 8, 4:

patricii coiere et interregem creavere,

Liv. 4, 7, 7:

mos est regibus, quotiens in societatem coëant, implicare dextras, etc.,

Tac. A. 12, 47; hence poet.:

coëant in foedera dextrae,

Verg. A. 11, 292; Tac. H. 3, 12:

ad nullius non facinoris societatem coibant,

Suet. Aug. 32; and, like this, with changed construction.—
b.
Esp. of the marriage contract ( poet. and in post-Aug. prose); cf.:

taedae quoque jure coissent,

Ov. M. 4, 60:

conubio,

Curt. 8, 1, 9:

nuptiis,

id. 9, 1, 26; Quint. 5, 11, 32:

matrimonio,

Dig. 24, 1, 27:

in matrimonium,

ib. 45, 1, 134; cf.:

hac gener atque socer coëant mercede suorum,

i. e. in the marriage of Æneas with Lavinia, Verg. A. 7, 317.—
2.
Act.: coire societatem ( cum aliquo or absol. ), to enter into an alliance, to make a compact, form a league (with some one;

several times in Cic.): utinam, Pompei, cum Caesare societatem aut numquam coisses aut numquam diremisses!

Cic. Phil. 2, 10, 24; Nep. Con. 2, 2:

societatem sceleris,

Cic. Rosc. Am. 34, 96:

de municipis fortunis,

id. ib. 31, 87; Dig. 17, 2, 65, § 10:

qui societatem in tempus coiit,

ib. 17, 2, 65, § 6.—
3.
Pass.:

ad eam rem societas coitur,

Cic. Rosc. Am. 7, 20:

ad coëundam societatem,

id. Fam. 5, 19, 2; so Gell. 1, 9 fin.:

si unius rei societas coita sit,

Dig. 17, 2, 65 init.; cf. ib. 17, 2, 65, §§ 2, 9, 10, 15.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Coeus — Greek deities series Primordial deities Olympians Aquatic deities Chthonic deities Personified concepts Other deities …   Wikipedia

  • Latin profanity — is the profane, indecent, or impolite vocabulary of Latin, and its uses. The profane vocabulary of early Vulgar Latin was largely sexual and scatological: the abundance[1] of religious profanity found in some of the Romance languages is a… …   Wikipedia

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • OSSA — I. OSSA Italiae fluv. in Tusciâ, Ptolemaeo. Fiore hodie dicitur. Baudrando nunc Albegna, in territorio Senensi, et 4. milliar. ab Orbetello in Boream, Telamonem versus, in mare Tyrrhenum se exonerat. II. OSSA Sophiano Monte Cassovo, Pineto Olira …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ZETHES — Boreaefilius, ex Orithyia, et frater Calais. Hi duo fratres ex Argonautarum numero extierunt, et quoniam alati fuerunt, ad pellendas Harpyias missis sunt, quas usque ad Strophades insulas sunt in secuti. Hi ab Hercule in Teno interfecti, quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԳԻՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0556 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 7c, 12c, 13c չ. ὁχεύω, ὁχεύομαι, ὀμιλέω coeo, ineo, consuetudinem habeo Զուգիլ խառն անկողնովք. խառնակիլ. տե՛ս եւ ԳԻՏԵԼ, եւ ԳԻՏԵՆԱԼ. *Որ գիջութեամբ պղծութեան վարին, գիտանալով անօրէն… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱՂՈՐԴԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0009 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c, 11c, 12c ձ. ՀԱՂՈՐԴԻՄ որ եւ ՀԱՂՈՐԴԵԼ. κοινωνέω participo, particeps sum, communico Հաղորդ եւ մասնակից լինել. կցորդիլ. ... *Ամենեքին՝ որ հաղորդեսցին նմա: Ոչ հաղորդեալ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՄԵՐՁԱՒՈՐԻՄ — (եցայ.) NBH 2 0256 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 9c, 10c ձ. προσεγγίζω accedo. Մերձենալ. մատչիլ. յարիլ. զհետ երթալ. մօտեւորիլ, մօտենալ, քովը մօտիկնալ. ... *Ընկա՛լ զմեզ զմերձաւորեալքս սրբոյ քում սեղանոյս ըստ բազում …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”